Katedra Prawa Pracy
i Postępowania
Cywilnego
INSTYTUT NAUK PRAWNYCH
Kierownik katedry:
Instytut Nauk Prawnych Uniwersytetu Zielonogórskiego, był współorganizatorem (wraz z Państwową Inspekcją Pracy) konferencji naukowej Kształtowanie wewnątrzzakładowych źródeł prawa pracy. Ze strony Instytutu inicjatywa oraz główny ciężar organizacji konferencji spoczął na utworzonej w 2022 roku a kierowanej przez dr hab. Łukasza Pisarczyka, prof. UZ Katedrze Prawa Pracy i Postępowania Cywilnego. Konferencja odbyła się 12 września 2023 r. w siedzibie Instytutu. Konferencję objęli patronatem Pani Katarzyna Łażewska – Hrycko – Główny Inspektor Pracy oraz JM prof. dr hab. Wojciech Strzyżewski Rektor UZ. Ideą konferencji było zaprezentowanie teoretycznych podstaw oraz praktycznych problemów związanych z tworzeniem zakładowych źródeł prawa pracy – układów i innych porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów, ale także różnych aktów nienazwanych, w tym polityk korporacyjnych. Zastanawiano się nad istotą tych aktów oraz ich prawnym charakterem. Wskazywano na potencjał i znaczenie tych aktów w kontekście realizacji zasad dialogu społecznego oraz społeczeństwa obywatelskiego. Zastanawiano się nad przyczynami kryzysu rokowań zbiorowych oraz wskazywano możliwe kierunki zmian. Konferencja zgromadziła grono wybitnych badaczy z różnych ośrodków naukowych, inspektorów pracy, a także partnerów społecznych – pracodawców oraz przedstawicieli związków zawodowych. W rezultacie ważnym elementem konferencji była dyskusja i wymiana doświadczeń na temat szans i zagrożeń związanych z tworzeniem aktów zakładowych.
Otwarcia konferencji dokonali: ze strony Państwowej Inspekcji Pracy - Pani Katarzyna Łażewska – Hrycko – Główny Inspektor Pracy oraz Pan Jerzy Łaboński – Okręgowy Inspektor Pracy w Zielonej Górze, a ze strony Uniwersytetu Zielonogórskiego - JM prof. dr hab. Wojciech Strzyżewski Rektor UZ oraz dr hab. Martyna Łaszewska-Hellriegel, prof. UZ – Zastępca Dyrektora Instytutu Nauk Prawnych.
Pierwsza część konferencji, której przewodniczył prof. dr hab. Jakub Stelina z Uniwersytetu Gdańskiego, stanowiła teoretyczne wprowadzenie do problematyki zakładowych źródeł prawa pracy. Referaty zaprezentowali: prof. dr hab. Ludwik Florek (Instytut Pracy i Spraw Socjalnych), Znaczenie zakładowych źródeł prawa pracy; dr hab. Małgorzata Kurzynoga, prof. UŁ (Uniwersytet Łódzki), Zakładowe źródła prawa pracy a legalność sporu zbiorowego; dr hab. Monika Tomaszewska, prof. UG (Uniwersytet Gdański), Praca zdalna w zakładowych źródłach prawa pracy; dr hab. Artur Tomanek, prof. UWr, Elementy akcydentalne stosunku pracy w umowach indywidualnego i zbiorowego prawa pracy oraz dr hab. Łukasz Pisarczyk, prof. UZ, System zakładowych źródeł prawa pracy. W ramach dyskusji rozważania teoretyczne zostały skonfrontowane z praktyką Państwowej Inspekcji Pracy oraz doświadczeniami partnerów społecznych, którzy wypowiadali się na temat wątpliwości i problemów towarzyszących zakładowemu dialogowi społecznemu.
W drugiej części konferencji dominowały elementy praktyczne. Moderatorem tej części był dr hab. Michał Skąpski, prof. UAM (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu). Wprowadzeniem do dyskusji były cztery referaty, które zaprezentowali: Pan Łukasz Szpilski (Okręgowy Inspektorat Pracy w Zielonej Górze), Zakładowe źródła prawa pracy w praktyce Państwowej Inspekcji Pracy; dr hab. Krzysztof Walczak, prof. UW (Uniwersytet Warszawski), Zakładowe źródła prawa pracy z perspektywy pracodawców; dr Krzysztof Kurosz (Uniwersytet Łódzki), Jednostronne oświadczenia pracodawcy w sprawie polityk przedsiębiorstwa oraz dr Błażej Mądrzycki (OPZZ, Uniwersytet Śląski w Katowicach), Praktyka negocjowania i zawierania zakładowych układów zbiorowych pracy. Następnie odbył się panel dyskusyjny z udziałem partnerów społecznych, do którego zostali zgłoszeni Pani Agnieszka Adamczewska (Organizacja Pracodawców Ziemi Lubuskiej); Pan Henryk Maciej Woźniak (Lubuska Organizacja Pracodawców); Pani Monika Bocian (OPZZ); Pan Michał Kukuła (NSZZ „Solidarność) oraz Pan Jarosław Porwich (NSZZ „Solidarność”). Uczestnicy panelu zastanawiali się nad przeszkodami w rozwoju dialogu społecznego, odnosili się do pozytywnych przykładów współpracy oraz wskazywali na pożądane i możliwe zmiany.